Hoi .....
Even in het kort;
30 jaar van mijn leven staan
chronische hyperventilatie en ik hand in hand met elkaar.
Tis vreselijk, I know......
Alles echt alles werd en wordt nog beinvloed door dit fenomeen (helaas en zeer frustrerend).
Ik kan een boek schrijven over ALLES wat ik gedaan heb om maar van dat afschuwelijke constant herhalende alles verlammende niet te vangen gevoel af te komen.....
ook de pillekes na 27 jaar toch een kans gegeven want stel dat dat wel helpt, stel???? ik gaf het dan uiteindelijk toch een kans....
EEN HEL was het, vreselijk...NOOIT MEER!!!!!
Niets hielp.....
Wat een gevecht, wat zonde van mijn leven, wat verdrietig, wat teleurstellend en wat een eenzaam gevecht!
Nooit is de
diagnose hyperventilatie gegeven.
ook omdat als je
hyperventileert je enorm heftig adem haalt, was en is de veronderstelling.
Maaaaarrrr
chronische hyperventilatie is toch een ander spookje onder de spookjes......
Ik schaamde me zo om al die nare
symptomen te hebben en het aan "geleerde" en geliefdes en vrienden en bekende duidelijk te maken wát ik nou precies voel en ervaar.
Het gekke is ik kan het niet eens goed omschrijven, niet echt de vinger opleggen.... zoiets van, Omschrijf eens precies hoe het is om een oranje bril te dragen of hoe Cola smaakt....
Afijn, begin dit jaar 2018 zei een vriendin (eeuwig dankbaar om haar volhardendheid) "schat, het is chronisch wat je hebt, het sluimert, het doet, het blijft, je hebt zo belachelijk veel gedaan om er mee te dealen, het is echt chronisch...geloof mij, geen dokter, therapeut of sjamaan heeft dit ooit benoemd.
Dusssssss ik WEEEEEEEER op onderzoek uit, je weet dat het toch blijft knagen die ellende, je wilt een oplossing een sprank hoop, een iets, iets iets om door te kunnen gaan......
De "sprank" ontplooide zich.
Pfff, ff ademen hoor....
een sprank, een schrijven van ene dokter, Drs B. Snitslaar bood zich aan in mijn onderzoek op mijn telefoon....
98%, ja
98% kwam/komt overeen met mijn gedoe in mijn lijf en hoofd!!!!
Ik heb huilend de pagina's gelezen, ik verslapte, ik was blij, ik was zeer zeer emotioneel en nog trouwens...
THIS IS IT, THIS IS IT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
2 februari 2018 gestart!
Nog sceptisch (logisch ook na 30 jaar alles voor de volle 100% gedaan hebbende)
Het kan mij niet snel genoeg gaan, ik kan niet wachten tot Thé Day, ik kan echt niet wachten om weer vol te leven en genieten zonder belasting van mijn gevoel, ik wil ik wil ik wil,
IK BEN ER KLAARRRRRR VOORRRRRRR.......
Kijk de genezing gaat niet sneller dan dat ie gaat, het is echt voor iedereen anders, natuurlijk weet ik dat.
Eerlijk, ik worstel nog, elke dag is dat gevoel, wat overigens nooit went nog vol aanwezig én er zijn ook tussen de bedrijven door toch echt betere momenten, dat biedt hoop.
Het komt goed!
Volhouden, doorgaan, hup hup hup, kies voor jezelf
het komt echt goed...
Liefs