Halo iedereen.

Dit is een serieuze stap om dit te doen maar ik denk dan maar waarom niet ? Ik ga proberen mijn situatie wat te schetsen om zo wat herkenning te krijgen want dat zou mij echt heel veel deugd doen op dit moment.
Alles is begonnen een klein jaar geleden. Ik ben toen van werk veranderd aangezien de vorige job zeer intensief was met onaangename uren. Eindelijk de job die ik wou. En het begon toen met een soort van ijl gevoel in mijn hoofd dat ik op bepaalde momenten had. In het begin had ik er niet zoveel oog voor maar na een paar weken begon het mij wel op te vallen. Dat ijl gevoel herkende ik omdat ik 10 jaar geleden een periode had gehad van twee weken dat ik daar last van had. Nu dit kwam toen omdat ik heel veel alcohol had gebruikt + joint had gesmoord. Geloof mij, heb dat spul nooit meer aangeraakt. Nu sinds dan had ik eens heel af en toe last van een ijl gevoel in mijn hoofd maar op een of andere manier was het de volgende dag altijd weg.

Nu het ijle gevoel is terug opgekomen toen ik van werk veranderde . Heel raar want ik ging van een stressvolle job naar een minder stressvolle job. Het is daarmee dat ik het niet kon linken aan stress of dergelijke maar als ik nu terug kijk naar de laatste 3 jaar moet ik zeggen dat het algemeen wel een redelijk spanningsvolle periode is geweest.


Ik kon precies zelf niet beseffen dat ik maandenlang onder stress stond ofzo ? Ik heb heel veel dokters gezien het laatste jaar en niemand daarvan had het over stress dus je gaat dat zelf ook niet direct als oorzaken/'>oorzaak geven.
Ondertussen heb ik al enkele keren de huisarts gezien die heeft me doorverwezen naar het vertigo centrum in het ZH maar daar konden ze alleen maar zeggen dat het migraine is.Daarnaast heb ik ook een een cardiologisch onderzoek gehad en dat was prima in orde. De volgende stap is de neuroloog. Ik hoop dat hij op papier kan zetten dat ik chronische hyperventilatie heb en dat hij ook een test kan doen of dergelijke ...

Ik heb vaak het ijle gevoel in de week en minder in het weekend. Ik weet niet goed hoe ik dat gevoel moet uitleggen? Eerder een zeer moe, onrealistisch afwezig gevoel waardoor mijn concentratie echt in de dieperik ga als ik met iemand aan het praten ben. Het moment dat ik opsta heb ik al schrik, ga het vandaag weer zo een dag zijn of niet ? Ik heb heel vaak het gevoel dat ik dat niet meer ga kunnen volhouden. Ik betrap me ook heel vaak op het feit dat ik constant snel adem maar dan trek ik mezelf in twijfel van ja doe ik dit nu express of niet? Ik sta ook elke dag op met bevende handen en een zeer hoog angstig opgejaagd gevoel maar ik weet op den duur ook niet meer wat de oorzaken/'>oorzaak is en wat het gevolg is.

Ik hoop dat ik het allemaal wat duidelijk heb kunnen neerschrijven.

Groetjes



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/03/2018 23:00 door Asleen.

Hi Asleen,

Jouw klachten klinken mij zeer bekend in de oren, althans, de ijlheid in je hoofd die je beschrijft. Het klinkt voor mij als alsof je last hebt van derealisatie (het kostte mij zeeën van tijd op Google om erachter te komen wat ik in 's hemels naam voor gewaarwording had, hoe het heette). Dit gevoel is zeeeeer lastig uit te leggen aan iemand die het niet kent, en voor mensen die het niet kennen 1. moeilijk serieus te nemen en 2. een oorzaken/'>oorzaak/oplossing aan te wijzen. Het is soms letterlijk alsof je aan het trippen bent in een soort droom, alsof je hoofd vol watten zit en er een glazen wand tussen jou en de realiteit zit. Het schijnt een totaal ongevaarlijk afweermechanisme te zijn van ons lichaam die teveel stress heeft.

En ja bij mij begon het ook toen mijn leven iets meer op de rit kwam. Ik voelde me eindelijk wat beter in m'n vel tijdens college en bij mijn klasgenoten, was lekker gemotiveerd aan het worden, begon op stoom te raken met studeren en dergelijke en toen ineens BAM; de eerste aanval. Wist niet wat me overkwam, het was een ZEER nare ervaring met derealisatie, paniekgevoelens, onbestemde angst, denken dat er iets in mijn hersenen misgaat, denken dat je schizofreen wordt, noem het maar op en dat een aantal uren lang. Vervolgens weken lang niks kunnen doen i.v.m. enorme angst/derealisatie, vooral buitenshuis. Meerdere keren nog aanvallen gehad en tussendoor dag-in-dag-uit die derealisatie met inderdaad die gedachten van "ooohhh, weer zo'n dag..". Eén keer, bij de laatste aanval, belande ik bij de huisartsenpost midden in de nacht en als ik geen vervoer had (mijn ma kon mij naar het ziekenhuis brengen), dan had de assistente de ambulance gestuurd. Hier zeiden ze iets van 'oh je hebt een saturatie van 100, waarschijnlijk dus toch echt gewoon hyperventilatie". Geen idee wat saturatie precies inhoudt, maar volgens mij duidt dit op teveel zuurstof in het bloed. Ze wilden me kalmeermiddelen geven, en hoewel ik daar nog steeds echt zat te shaken zei ik dat ik dat absoluut niet wil slikken. Ze vroegen wat ik van hun verwachtte en ik vroeg naar een ademhalingstechniek of iets anders natuurlijks wat deze vreselijke ervaring kon doen dempen. Tot mijn verbazing liep ze direct weg en kwam ze terug met een apparaatje genaamd HyperFree. Die deed ik gelijk in mijn mond en begon daar doorheen te ademen en werd binnen enkele minuten VEEL relaxter (en moest janken, loslaten etc.). Dit apparaatje zorgt er blijkbaar voor dat je voor een deel weer CO2 teruginademt i.p.v. alleen maar zuurstof waardoor de balans dus terugkeert in je bloed. Doordat dit zo snel werkte, raakte ik ervan overtuigd dat ik toch echt 'gewoon' last heb van chronische hyperventilatie. Ze probeerden me nog steeds pilletjes aan te bieden waarop ik hardnekkig nee bleef zeggen, al helemaal juist nu ik wist waar het dan toch misging in mijn lichaam.

Zo'n maandje later zit ik hier nu, via een reactie op jou, mijn verhaal te doen voor het eerst op dit forum. Ik ben sinds een paar dagen begonnen met 'HyperVennen' en ik weet nog niet zo goed wat ik kan verwachten. Ik hoop dat het wat gaat uithalen, want ik wil echt af van deze klachten en dan vooral die derealisatie (dat ijle gevoel). Maar wat ik tot nu toe ervaar is dat ik nóg moeier ben en vandaag had ik ff een zwaar moment en realiseerde ik me dat ik toch echt aan mezelf moest toegeven dat mijn zelfbeeld een stuk lager is dan dat ik mezelf tot nu toe heb voorgehouden en dat ik toch eigenlijk echt wel heeeel vaak (eigenlijk constant) veel pieker.. Ik hoop dat door deze HyperVen-therapie niet alleen de derealisatie straks weggaat, maar ik ook mijn lage zelfbeeld en het vele piekeren kan gaan loslaten en me vrijer en ondernemender kan gaan durven opstellen.


Sorry van deze lange reactie, maar misschien heb je er wat aan qua herkenning ik herken mezelf in ieder geval in een aantal van jouw klachten. Je hebt een hoop heftige dingen meegemaakt lees ik en het is dus helemaal niet zo gek dat je daar stress van krijgt! We hebben nu in ieder geval weer even houvast aan een therapie die hoogst waarschijnlijk gaat helpen, aangezien ik veel van de verhalen hier herken en ik diezelfde mensen ook zie schrijven dat het hun heeft geholpen

het ga je goed!

greetz!



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/03/2018 18:21 door Alfred.

Hey alfred,

Ja inderdaad, hoe dat jij het beschrijft zo voel ik het ook. Zeer bizar en soms komt het ineens op en dan gaat het tegen de avond wel beter maar evengoed kan het heel de dag door zijn. Het is ook iets heel oncontroleerbaar want bijvoorbeeld ik heb dan een stress momentje maar dan voel ik ineens weer niets en dan denk ik van ja hoe komt dit dan weer. In ieder geval ik pieker er ook echt constant over. Ik zit soms toch met een raar gevoel van is dit echt "maar" hyperventilatie? Voel ik mij psychisch en fysiek echt zo slecht puur omdat ik verkeerd adem ??

ik ben ook maar deze week gestart en had ineens twee redelijke goede dagen maar vandaag was weer wat minder. Ik ben zeer benieuwd....

veel succes !!

Hi Asleen, hoe gaat het nu bij jou?

Hoi allen...

Heb jullie berichten met heel veel aandacht gelezen want het fenomeen 'omschrijf eens wat je voelt' is een heel bizar iets. Je weet het zo goed en je kan het voelen als je er nog maar aan denkt, maar probeer het maar eens onder woorden te brengen.

Het gevoel is alsof iets niet echt is... duidelijk toch :-)

Maar de hoofdpijn blijft me parten spelen. Ik ben nu reeds een hele tijd bezig met mijn herstel door allerhande methodes maar die hoofdpijn blijft een constante. Ik probeer even te omschrijven hoe mijn hoofd voelt...

- een druk, bovenop mijn hoofd, onder mijn schedel (alsof iets daar duwt - was er dan ook van overtuigd dat er een tumor zat)
- een duizelig gevoel: snelle bewegingsveranderingen, zoals je hoofd snel draaien of van stilstaan beginnen lopen geeft meteen een zwaar en duizelig gevoel in hoofd (terwijl ik vroeger intensief voetbalde)
- Bij het opstaan is het er soms al... je staat recht en het lijkt alsof de zwaartekracht ervoor zorgt dat je hersenen zwaar wegen
- Overdag kan het soms goed gaan, maar er zijn momenten dat het plots opkomt: je voelt je duizelig, ijl in je hoofd en het wordt moeilijker om zinnen correct uit te kramen
- je bent heel actief in je hoofd bezig: wat als, hoe was het vroeger, is dit nu de werkelijkheid...
- ik heb het soms ook moeilijk te vatten dat wij 2018 zijn en dat de tijd voortkabbelt (ik weet dat de focus op het heden moet liggen, maar ik denk ook heel vaak aan het het was in mijn onbezorgde periode van mijn leven)
- ik kijk naar buiten en denk, is dit nu echt... kan ik nu zomaar ergens naartoe gaan, zijn daar nu mensen echt aan het leven in welke tijdszone dan ook? En daar krijg ik nog meer hoofdpijn van..
- Een wattig, dromerig, gevoel alsof er iets constant in je hoofd rondzweeft...

Komt mijn omschrijving wat overeen?
Ik ben namelijk heel benieuwd naar hoe jullie de hoofdpijn zouden omschrijven.

We horen elkaar hopelijk snel...

@Solomon, de derealisatie die je beschrijft herken ik zeker. vooral het wattige dromerige gevoel waarbij het allemaal niet helemaal echt en op een soort afstand lijkt. Die hoofdpijn ken ik verder zelf niet per se.
Neem je naarst de HyperVen oefeningen genoeg rust tijdens de week? dat helpt bij mij heel veel, bij emotionele én fysieke klachten. Dan faciliteer je ruimte om oude stress/zeer en daarmee patronen en angsten los te laten en definitief te verwerken. Misschien dat je hoofdpijn/druk op je hoofd je iets duidelijk wil maken, zou het niet precies weten..

Drink je genoeg water? (3 liter per dag)

Ik omschreef mijn gevoel in mijn hoofd alsof je net op een draaimolen hebt gezeten en er vanaf bent, maar je hoofd nog tolt.
En dat je er constant niet bij bent, alsof je vanaf een afstandje meekijkt en zelf in een soort bubbel leeft.
En ja, dit is bij mij helemaal weg gegaan!

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Dag Alfred

Stress is voor mij nogal een boosdoener denk ik, want naast mijn hoofdberoep werk ik ook nog in bijberoep. Vele uurtjes, late uurtjes... opstaan en gaan slapen met mailbox. Ik probeer daar aan te werken, maar niet zo evident.

Ook wat het water betreft, loop ik best achterop... kan dit een oplossing bieden?

Alvast bedankt voor de tips!

hey Alfred

Ik heb nogal zware weken achter de rug. Ik ben een aantal weken thuis geweest van het werk omdat het me echt teveel werd. Ik was het zoo beu om er elke dag tegen te vechten. Ik ben ook even gestopt met HyperVen omdat ik dat er precies niet bij kon nemen. ik ga er binnenkort wel terug mee starten.
Heb ondertussen ook AD medicijnen gekregen van de huisarts en ik moet zeggen dat deze mij ook helpen. Het ijle gevoel en duizeligheid is iets minder. Nu al 3 dagen niets meer gevoeld en wel mini stress gehad dus ben zeer tevreden. Ik merk wel dat alcohol en uitgaan een negatieve invloed heeft dus daar ga ik proberen in te minderen. Door de AD medicijnen ben ik minder snel geaggiteerd of maak ik me minder snel druk ofzo ? Al bij al gaat het al iets beter dus ben wel blij maar ik denk dat het vooral belangrijk is om de dingen in het leven anders te bekijken en echt rust te nemen want dat is uiteindelijk wat echte oorzaken/'>oorzaak van hyperventilatie denk ik.

Hoe gaat het bij jou ?

Hi Asleen, goed om weer eens wat van je te lezen!

Bij mij gaat het eigenlijk steeds beter Gisteren, maandag en afgelopen donderdag rustig aan krachttraining weer opgepakt met lage gewichten en setjes van 12-15 herhalingen. Daarnaast ben ik nu mijn slaapritme (EINDELIJK na al die jaren) aan het herstellen naar 22.00 - 06.30. Dit lukt omdat ik nu steeds beter in slaap kan vallen en tot mijn verbazing automatisch steeds rond 6.00 uur wakker begin te worden. Ik merk steeds meer energie en minder klachten. Soms nog wel eens een down moment, maar ik ben ook pas op de helft van de HyperVentherapie he.

AD medicijnen heb ik zelf geen ervaring mee, omdat ik dat altijd pertinent geweigerd heb om in mijn lichaam te gooien, dus daar kan ik helaas niet over meepraten.
Ik denk dat als je op lange termijn resultaat wil, je toch wel de HyperVen sessies beter weer op kan pakken. Omdat je dan echt je ademcentrum herstelt. Het nemen van rust daarnaast is inderdaad uitermate belangrijk, heb ik ervaren. Daarnaast kan het geen kwaad om je ei kwijt te kunnen bij een psycholoog/psychotherapeut, dit ga ik zelf misschien ook nog doen. Ook kan ik je aanraden inderdaad echt even niet te stappen en zeker geen alcohol te drinken, daar ben ik nu ook 2 maanden compleet mee gestopt. Helpt echt! Bovendien ruim ik mijn verteringstelsel op met natuurlijke supplementen die ik op advies van mijn orthomoleculaire therapeute neem. Je lichaam heeft onderhoud en bouwstoffen nodig, anders ontstaat er disbalans en stress, zo simpel is het. En als je verteringstelsel overhoopt ligt, kan je nog zo gezond eten maar dan krijg je nog steeds niet genoeg bouwstoffen binnen die je helpen bij het herstel. Ook hierbij merk ik duidelijk resultaat.

Maar vooral die rust en tijd voor jezelf kan ik zeerzeker aanraden! Ik ben nog student dus heb wel de 'luxe' dat ik heel weinig hoef te werken vanwege mijn studiefinanciering. Maar ondanks dat, heeft chronische hyperventilatie mij inderdaad ook echt gedwongen om puur alleen maar thuis te zitten in het begin. Omdat ik niet wilde toegeven ging mijn lichaam dus blijkbaar op de handrem..

Ik ben nu sinds 22 februari bezig en zie dus al wel echt resultaat.
Hoelang ben jij nu met HyperVen bezig, wanneer was jouw inschrijfdatum?



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 19/04/2018 13:52 door Alfred.