dag Rob, en dag allemaal

tien jaar geleden heb ik de methode HyperVen gedaan, met veel succes in het forum succesverhalen kun je mijn berichtjes lezen. Daarna is mijn gezondheid steeds beter geworden en heb ik een opleiding gevolgd, maw, het ging prima met me.

maar 2 1/2 jaar gelden ben ik na een aantal zeer moeilijk te behappen zaken burn-out/overspannen geraakt. Ik vond dat niet raar, heb mijn eigen praktijk tijdelijk gesloten om mezelf aan mijn eigen beterschap te gaan wijden. Toen ben ik qigong en taiji gaan doen en het leek allemaal langzaam weer op te knappen. tijdens de qigongoefeningen heb ik nogal eens behoorlijk staan HyperVentileren...ik weet nog dat ik me afvroeg, gaat dat wel goed, maar ik leek geen last te hebben.

Wel hebben deze ' oefeningen' me van oude trauma's uit mijn jeugd en kindertijd afgeholpen, dus ik was ( en ben) daarmee erg blij. Toen ben ik afgelopen winter ziek geworden en heb ook longontsteking gehad. Nu blijf ik maar moe. inmiddels lijkt het akelig op chronisch vermoeidheid-syndroom, ik kan al heel lang geen poot meer verzetten. Maar heb wel de indruk dat ik nu weet wat ik moet doen. Eerstens blijk ik een gluten-intolerantie te hebben en ben dus erg aan het zoeken naar hoe ik me nu goed moet voeden. Maar de buikkrampen herinnerden me ook aan tien jaar terug, toen ik dat ook had. Dat hangt kennelijk duidelijk samen met hyperventilatie, tweedens viel dus eindelijk het kwartje dat ik weer aan het overademen ben. Maar ik heb niet de bekende hyperventilatie-klachten van angst enzo.

dus ik ben vorige week weer begonnen met HyperVennen en vond dat een goede reden om me hier weer aan te melden, met mijn oude gebruikersnaam. Ik heb alle vertrouwen dat ik met een aantal maanden mijn ademhaling weer op orde heb, maar desalniettemin kan ik wellicht hier en daar wel een beetje steun gebruiken.

op dit moment schommelen de scores tussen de 55 en de 70

groetjes Janne

Hallo Janne,

Veel succes met het opnieuw beginnen met de therapie!

Ik ben na ruim een jaar gestopt te zijn ook opnieuw begonnen, was nog niet helemaal van mijn klachten af en deze waren na een stressvolle periode weer wat toegenomen. Ik merk wel dat ondanks ik de oefeningen best wel weer zwaar vind en ook best last heb van stressontladingen, ik er wel veel ontspannender mee omga dan de vorige keer. Dat is fijn om te merken :-). Ervaar jij dat ook zo?

maruska Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hallo Janne,
>
> Veel succes met het opnieuw beginnen met de
> therapie!
>
> Ik ben na ruim een jaar gestopt te zijn ook
> opnieuw begonnen, was nog niet helemaal van mijn
> klachten af en deze waren na een stressvolle
> periode weer wat toegenomen. Ik merk wel dat
> ondanks ik de oefeningen best wel weer zwaar vind
> en ook best last heb van stressontladingen, ik er
> wel veel ontspannender mee omga dan de vorige
> keer. Dat is fijn om te merken :-). Ervaar jij dat
> ook zo?


hi Maruska,

goed dat je weer bent begonnen, na een jaar is wel anders dan na tien jaar denk ik. Destijds heb ik naast HyperVen ook doelbewust aan mijn angsten gewerkt hoor. Ik weet nog dat ik niet eens de alberthein bij ons op het dorp meer indurfde... dat is nooit meer teruggekomen gelukkig. ( hoewel...ik denk dat je me nog steeds niet in een heel klein tunneltje moet leggen.... ;-)

Ik heb destijds na een jaar de oefeningen weer een week of wat gedaan, het was stabiel op twee minuten en daarna heb ik nooit meer op mijn ademhaling gelet of er last van gehad, tot die longontsteking dus...

en ja, de oefeningen vergen veel disciplne, inderdaad best wel zwaar. maar ik sta er nu veel relaxter in dan destijds. Het voelt als: wanneer je te hard je best doet, dan krijg je pijnklachten ( keelpijn of pijn aan de borstkas) en je hyperklachten kunnen er vervelend van erger worden. Als je het gewoon rustig aan doet kom je er beter en gemakkelijker.

hoe lang ben jij nu al weer bezig? Ik nu twee weken, ben net weer aan het wennen aan het dagelijks oefenen. Afwisselend 1 of 2 keer per dag. Soms ben ik 's middags echt te moe, dan sla ik het over.

het is jammer dat het zo stilletjes is op het forum, ik herinner me dat we elkaar destijds echt hielpen, dat er veel posts waren, dat hielp zo goed, dat je je verbonden weet met mensen die het ook aan het doen zijn. want verder kan je het toch met niemand delen. Alleen mensen die er zelf doorheen gaan snappen waar je het over hebt,

Janne

Hoi!

Ik ben nu weer sinds een week of 4 begonnen, eerst zelf met een stopwatch, maar uiteindelijk toch maar weer het programma HyperVen aangeschaft, dat is toch wat handiger en de begeleiding vanuit HyperVen is erg fijn als je het nodig hebt. De vorige keer heb ik met ook een tussenpauze van een maand ofzo ongeveer 8 maanden HyperVen gedaan.

Maar inderdaad ga ik er nu ook heel anders mee om als eerst. Ik forceer nu niets, omdat ik ook weet dat je daar niet sneller door geneest. Als het even niet gaat, dan niet. Ik ben nog herstellende van een zware burn-out. Mijn angstklachten zijn nu gelukkig ook zo goed als weg, al heb ik nog wel bepaalde stappen te zetten (langere afstanden rijden, openbaar vervoer) en in druktes voel ik me ook nog niet zo prettig, dan raak ik snel overprikkeld, maar niet echt angstig meer gelukkig!

Ik vind het ook fijn om het er af en toe met lotgenoten over te hebben. Probeer het in mijn omgeving ook wel eens uit te leggen, maar is toch lastig te begrijpen als je het niet kent en weet wat het allemaal in je lichaam teweeg brengt.

Groetjes
Maruska

maruska Schreef:
-------------------------------------------------------
> Hoi!
>
> Ik ben nu weer sinds een week of 4 begonnen, eerst
> zelf met een stopwatch, maar uiteindelijk toch
> maar weer het programma HyperVen aangeschaft, dat
> is toch wat handiger en de begeleiding vanuit de
> stichting is erg fijn als je het nodig hebt. De
> vorige keer heb ik met ook een tussenpauze van een
> maand ofzo ongeveer 8 maanden HyperVen gedaan.
>
> Maar inderdaad ga ik er nu ook heel anders mee om
> als eerst. Ik forceer nu niets, omdat ik ook weet
> dat je daar niet sneller door geneest. Als het
> even niet gaat, dan niet. Ik ben nog herstellende
> van een zware burn-out. Mijn angstklachten zijn nu
> gelukkig ook zo goed als weg, al heb ik nog wel
> bepaalde stappen te zetten (langere afstanden
> rijden, openbaar vervoer) en in druktes voel ik me
> ook nog niet zo prettig, dan raak ik snel
> overprikkeld, maar niet echt angstig meer
> gelukkig!
>
> Ik vind het ook fijn om het er af en toe met
> lotgenoten over te hebben. Probeer het in mijn
> omgeving ook wel eens uit te leggen, maar is toch
> lastig te begrijpen als je het niet kent en weet
> wat het allemaal in je lichaam teweeg brengt.
>
> Groetjes
> Maruska

Yep,

uitleggen aan iemand die niet weet hoe het voelt...dat is vaak water naar zee dragen. herstellende van een burn-out, dat is veel rust nemen.

het is voor mij niet duidelijk waarom ik weer zo onderuit ben gegaan maar ik zal er wel weer uitkomen..

fijn dat je door je angsten heen aan het komen bent. Ik heb daarbij dus veel baat gehad bij langzaam opbouwen en ondertussen rustig doorgaan met HyperVennen. En overprikkeld is iets anders dan angstig, met een burn-out kan je dat ook zien als : dit is nog teveel voor me.

Met autorijden had ik destijds ook moeite weet ik nog, vooral de snelweg... maar ook dat is gewoon goedgekomen

Ik oefen overigens gewoon zittend op bed, dat deed ik tien jaar terug ook, heb toen wel het programma aangeschaft maar dat zitten bij een PC vind ik niet relaxed. En ik houd de scores zo'n beetje bij in een klein boekje