Minimomentjes van geluk
Hoi allemaal, ik wil wat delen over minimomentjes van geluk. Het zijn ieniemini verbeteringen, maar ze zijn er! Mijn verhaal in het heel kort: Ik ben een vrouw, 53 ( voelt nog jong, haha) en helaas 30 jaar. Ja 30 niet te omschrijven afschuwelijke jaren. Met echt het hele scenario. Continue hel, opgeef, frustratie, verdriet, naar, pijn, uitputting, gevecht, niet te begrijpen, niet onder woorden te brengen gevoel, etc. etc. Ik heb zoveel er al aan gedaan om mezelf maar eens beter te voelen.
- ademhalingstherapie
- echt, geloof mij, 24/7 oefeningen
- hypnotherapie
- acupunctuur
- affirmaties
- seminars
- cursussen
- therapeuten
- kruiden
- pillen
- goeroes
- boeken lezen
- visualisaties
- artsen
- internet
- bloedafname
- en echt nog veel meer…
Mensen, iedereen die dit gevoel ervaart snapt vast wat ik bedoel, helaas…..
Ik hikte er tegenaan om weer de welbekende teleurstelling te voorkomen
Maaaarrrrrrrr…….. tááádááá…… Ik ben vrijdag 2 februari gestart met ‘ jawel ‘ HYPERVEN. Eerlijk is eerlijk, ik hikte er al maanden tegenaan om weer de welbekende teleurstelling te voorkomen én toch gestart! Ruim een week, 2x per dag oefenen. Verder ervaar ik NU AL “ jubel-momentjes”. Ja, ze zijn nog klein, maar ze zijn er… jubel jubel jubel!
Ik wil me gewoon voelen
Ik lees af en toe het forum. En daarom weet ik dat het normaal is om toch weer extreem duizelig te zijn. Of alle vervelende symptomen die gekoppeld hangen aan chronische hyperventilatie. En dat ondanks dat vreselijke gevoel ik door ga zetten!!!!! Na 30 lange jaren ervaar ik nu eindelijk weer eens een “gewoonvoel-moment”. Zo benoem ik dat vaak. Ik wil me gewoon voelen. En dat nota bene in een winkel (WHÁÁÁÁ). Het was niet lang, maar toch, nou jongens WÁT staat mij dan nog meer te gebeuren?!
Zet door allemaal, als ik al dit minuscule heerlijke gevoel mag ervaren, geldt absoluut voor jullie hetzelfde…
