Oorzaken van chronische hyperventilatie
Dit artikel is geschreven door Drs. B. Snitslaar, neuroloog, in de jaren 80 verbonden aan het Fobieënproject van de afdeling Persoonlijkheidsleer van de subfaculteit Psychologie van de Universiteit van Amsterdam. Later was hij in dienst bij de Gemeenschappelijke Medische Dienst, afdeling Onderzoek en Ontwikkeling, sectie Onderzoek. Hoewel er in dit artikel veel medische termen worden gebruikt, kan het u toch goede achtergrondinformatie geven. Ook als u medicus bent en geïnteresseerd bent in wat meer accurate informatie over het syndroom van de chronische hyperventilatie, zijn de medische artikelen op deze site wellicht interessant voor u .
Over de oorzaken van chronische hyperventilatie is veel geschreven en nog weinig definitief duidelijk. De verleiding is groot om de aandoening als een psychosomatische ziekte te beschouwen. Analoog aan bijvoorbeeld het ulcus duodeni en een vorm van arteriële hypertensie. Mensen met een bepaalde ‘karakterologische predispositie’ gaan onder hiervoor gunstige omstandigheden meer ademen dan fysiologisch noodzakelijk is.
Andere factoren die oorzaken van chronische hyperventilatie kunnen zijn
In de loop van de laatste jaren is het waarschijnlijk geworden, dat ook andere dan psychosociale factoren tot het syndroom van de chronische hyperventilatie kunnen bijdragen. Als het beeld daarna tot stand is gekomen, is het in niets te onderscheiden van het ‘puur psychosociaal’ uitgelokte syndroom.
Zo kan bijvoorbeeld het inhalerend roken van veel sigaretten op zich beschouwd worden als een vorm van hyperventileren. Dat kan resulteren in het ontwikkelen van het syndroom van de chronische hyperventilatie met alles er op en er aan.
Caffeïsme
Caffeine, een xanthine-derivaat zett onder andere het ademhalingscentrum tot grote activiteit aan. Het wordt onder andere via overmatig gebruik van koffie, Coca-Cola, thee, chocolademelk (theobromie), Chefarine-4 dan de oorzaak van dit ziektebeeld. Recentelijk heeft dit in de literatuur veel aandacht gekregen. Men spreekt hierbij van caffeïsme. Het blijkt dat
de symptomen en klachten exact dezelfde blijken te zijn als bij het ‘gewone’ hyperventilatiesyndroom.
Mitralisklep-prolaps
Verder blijkt bij een groot percentage van de patiënten met klachten en symptomen zoals wij die kennen van het syndroom van de chronische hyperventilatie, sprake te zijn van een mitralisklep-prolaps. Deze lichte anomalie Iaat zich door een specialist middels fysische diagnostiek en echocardiografie gemakkelijk aantonen. Vaak blijkt ze samen te gaan met de ‘hyperdynamic-beta-adrenergic state’.
persoonsstructuur patiënten
behandeling hyperventilatie 