Eén jaar
Dit is mijn verslag van één jaar van mijn leven.
Zaterdag 1 september 2007
Ik loop door het huis met een heel onwerkelijk gevoel. Heb de afgelopen maanden, jaren regelmatig paniekaanvallen gehad, maar dat was niks vergeleken bij wat ik nu voel. Ik weet niet wat me overkomt, loop de hele dag te huilen, voel me doodongelukkig, ben zo godsverschrikkelijk moe, heb hoofdpijn, pijn in mijn nek, hartkloppingen, ben stiknerveus, heb angst voor alles en een gevoel in mijn hoofd alsof ik er niet bij ben. Alsof ik in een droom loop. Geen controle over mijn lichaam heb. Ik ben bang en weet niet waar ik het zoeken moet! En dan morgen een dagje uit, HOE??? Ik durf niet eens de honden uit te laten. Hoe kan dit toch? Wat heb ik?? Waarom ben ik de hele tijd zo duizelig? Ik durf geen stap te zetten…
Zondag 2 september 2007
Manlief is al weg met de kinderen, ik heb gezegd dat ik straks wel kom……….MAAR IK DURF NIET!! Ik!!! Die altijd van gezelligheid houd, die graag zulke dagjes heeft, wat heb ik??? Een uur lang loop ik mezelf op te peppen om maar op die fiets te stappen….ik loop te janken door het huis, ik durf niet, wat heb ik? Ik word gek?? Heb ik iets ernstigs?? WAT??!!! Ik stap op de fiets, en rij weg…..ik snap nu nog niet hoe ik ben aangekomen, maar ok, ik ben er! Maar wat doe ik hier? Al die mensen, dat kabaal, de drukte, ik word niet goed! Ik ga flauwvallen, wedden? Wil weg, naar huis, maar hoe?? Ik ga toch……en eenmaal thuis stort ik compleet in…….maandag de huisarts bellen……
Zaterdag 30 augustus 2008
Ik loop fluitend door het huis. De zon schijnt, er is een vrijmarkt waar we zo even heen gaan. Ik heb heerlijk geslapen. Wel klein beetje hoofdpijn, de afgelopen weken geen fysio gehad en dat merk ik. Mijn nek blijft een wat zwakkere plek. Ik sta stil bij vorig jaar op deze dag…….ik was er zo beroerd aan toe!! En zie nu, een jaar later!! Een jaar van hard werken, tot rust komen, me verdiepen in mijn kwaal, de oorzaak achterhalen, de HyperVen therapie, mijn vrienden leren kennen, me een rijker mens gaan voelen, ik ben gelukkiger als ooit……Ondanks het zware jaar, ondanks de ellende, ik ben er rijker uitgekomen.
Het overheerst niet meer mijn leven.
Ik heb mezelf goed leren kennen, leer voor mezelf opkomen, heb nieuwe vrienden gekregen, heb wat oude verloren, boeien hoor, ik heb er veel voor terug gekregen. Ik ben er nog niet voor de volledige 100%. Maar ik kan er goed mee leven op dit moment. Het overheerst niet meer mijn leven.
Ik hoop met dit verhaal degene die er nu midden in zitten een hart onder de riem te kunnen steken… het lijkt allemaal zo uitzichtloos, maar geloof me, dat is het niet!!! Blijf lekker je HyperVen oefeningen doen, zorg dat je de oorzaak van je klachten achterhaalt. Schaam je niet om hulp te zoeken. Weet dat je er niet alleen voor staat.
Volgend jaar om deze tijd staan jullie er net zo voor als ik…..dan denk je: jeetje, weet je nog, vorig jaar??
