Genezen met HyperVen!

Hallo allemaal, hoewel ik niet zo’n “forumschrijver” ben, wil ik hier toch even mijn verhaal kwijt. Al was het maar om anderen, die misschien twijfelen over de effectiviteit van de HyperVen therapie, aan te moedigen om er toch mee te beginnen. En diegenen die het misschien even niet meer zien zitten een hart onder de riem te steken. Ik ben namelijk genezen met HyperVen. Ik heb zo’n 12 jaar rondgelopen met chronische hyperventilatie, zonder het te weten. Heb al die tijd allerlei vage en minder vage symptomen en klachten gehad. Het hele scala wat bij chronische hyperventilatie hoort.

Ik ben dat verkeerd ademen blijkbaar blijven doen

Zo’n 12 jaar geleden heb ik jarenlang een moeilijke periode in m’n leven gehad, vol met stress, spanning, angst, noem maar op. Toen ben ik blijkbaar, door de stress en de angst, verkeerd gaan ademen. En omdat die periode zo lang heeft geduurd, is dat m’n “normale ademhaling” geworden. Het heeft zich vastgezet en toen m’n leven weer in rustiger vaarwater kwam. En toen ben ik dat verkeerd ademen blijkbaar blijven doen.

In de loop der jaren kreeg ik er steeds meer klachten bij.

Heb in die jaren wel 2 keer een periode gehad van aanvallen van acute hyperventilatie. Maar dat ging elke keer weer na een paar weken over. Dus dan denk je daar verder niet meer aan. Maar in de loop der jaren kreeg ik er steeds meer klachten bij. Het begon met chronische slapeloosheid, daardoor ook steeds vermoeid en energieloos. Daarna kwamen de hartklachten, zoals veel te snel kloppend hart, hartkloppingen/hartbonzen, vooral ’s nachts, “vibrerend” hart, etc.

Ik kreeg te horen: “ja, je bent ook een stresskip”

Ben daar uiteraard vaak mee naar de huisarts geweest. Die schreef me dan weer Bèta-blokkers voor. En dan kreeg ik te horen: “ja, je bent ook een stresskip. Je maakt je veel te druk. Je moet proberen om meer te ontspannen.” En dat was het dan. Ik begon te denken: ben ik nou gek of hoe zit het? 

En zo ging het maar door met steeds meer nieuwe klachten: vermoeide ogen, “druk” op het oog, waardoor ik dacht dat er iets (een tumor?) achter tegen m’n oogbol aandrukte; daardoor ook steeds wazig zien. Weer naar de huisarts. Nu werd ik doorverwezen naar Oogheelkunde. En daar konden ze niets bijzonders vinden. Maar de oogklachten bleven aanhouden. 

Ik raakte in paniek, dacht dat ik een hartaanval had

Tot ik afgelopen mei opeens, terwijl ik ’s avonds op de bank lag, vreselijke stekende pijnen in m’n hart/borststreek kreeg. Ik had moeite met ademhalen en werd kortademig. Ik raakte in paniek. Dacht dat ik een hartaanval had. Maar de pijn trok vrij snel weg. Ik voelde me erg koortsig. Met enorme hitte-aanvallen/zweetaanvallen die diep van binnen leken te komen. En ik had een “strak” gevoel op de borst. Ik voelde me verder zeer slap en futloos. Kon bijna niet meer op m’n benen staan en had moeite met ademhalen. Verder veel hoofdpijn, wattig horen, wazig zien, stijve spieren/spierpijnen, misselijkheid, duizeligheid. Tevens constant het gevoel alsof ik elk moment het bewustzijn kon verliezen en een algeheel gevoel van lamlendigheid.

“Je zit ontzettend te hyperventileren!”

Weer naar de huisarts. Gelukkig was m’n eigen huisarts er niet die dag. Ik kreeg een andere arts van de groepspraktijk. Die heeft m’n verhaal 5 minuten lang aangehoord en me ondertussen geobserveerd. Die zei toen meteen: “Je zit ontzettend te hyperventileren!” Ik zei verbaasd dat ik dat jaren eerder al eens had gehad. Maar dat het nu heel anders aanvoelde. En dat ik het nu niet als hyperventilatie had herkend. Zij zei dat
hyperventilatie zich ook niet altijd met dezelfde klachten manifesteerde. Maar ze had het niet over chronische hyperventilatie. Ik wist ook helemaal niet dat dat bestond. Dus ik ging weer naar huis met het advies “het rustig aan te doen” en “op m’n ademhaling te letten.”

Ik dacht: mijn god, hoe kom ik hier ooit nog vanaf?

Dat heb ik geprobeerd. Maar het scala aan klachten werd daarna alleen maar heviger en uitgebreider. Totdat ik bijna niets meer kon. Ik dacht: mijn god, hoe kom ik hier ooit nog vanaf? Naar de huisarts wilde ik niet meer. Die nam me toch niet serieus en wist nauwelijks iets van chronische hyperventilatie. Hij had het ten slotte 12 jaar lang niet onderkend bij mij. In wanhoop ben ik toen het internet gaan afstruinen en kwam op de site van HyperVen. Ik heb alles gelezen. Ik herkende het hele verhaal als “mijn verhaal”. En ik had ook meteen zoiets van: ja, dat verhaal van het verkeerd ademen, het ademcentrum in de hersenen dat verkeerd raakt ingesteld, het koolzuur-verhaal. Ja, dat klinkt plausibel en wetenschappelijk verantwoord. Dus de HyperVen therapie kan mij wel eens goed gaan helpen. 

Al na 2 weken merkte ik een duidelijke verbetering 

Ongeveer half juli ben ik met HyperVen begonnen en al na 2 weken merkte ik een duidelijke verbetering en vermindering van de klachten. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik kan zeggen, dat ik van vrijwel al m’n klachten af ben. Slaap weer goed, voel me weer energiek, etc. Tot het einde van mijn therapieperiode (half november) blijf ik nog HyperVennen. Maar tot die tijd nog maar één keer per dag. Want ik voel dat dat genoeg is. En mocht ik in de toekomst weer klachten krijgen, dan zal ik het meteen herkennen en weet ik ook wat ik eraan kan doen.

Nu ben ik weer vrijwel de oude, genezen met HyperVen!|

Ik wil de mensen van HyperVen bedanken voor de methode. Het heeft mij echt weer een “nieuw” leven gegeven. Ik was zo wanhopig dat ik het echt niet meer zag zitten. Maar nu ben ik weer vrijwel de oude. En dat voelt ontzettend goed. Dus nogmaals: bedankt. En voor al mijn (ex)lotgenoten: ga door! HyperVen helpt echt, ik heb het zelf ervaren! 

Lieve groeten aan allemaal, Chris